1940 - 1945
SPORT IN OORLOGSTIJD:
Dat gelijk tijdens het uitbreken van de oorlog alles tot stilstand kwam is een fabeltje. Zodra de capitulatie getekend was (15 mei 1940), werd het gewone leven in heel Nederland weer opgepakt. Theaters, bioscopen, dierentuinen, zwembaden, hotels, restaurants en cafe's open hun deuren. Ook betekende dit, dat de stranden open waren voor de zon-aanbidders en daar werd gretig gebruik van gemaakt.
Op sportgebied werden alle competities voor het seizoen 1939-1940 afgemaakt en door het stimuleren van sport door de bezetters werd daar gretig gebruik van gemaakt.
De sportwereld kreeg een run van mensen te verwerken die wedstrijden bezochten. (bewijzen zijn hiervoor in overvloed middels de Polygoon Journaals in de bioscopen). Sport was een van die momenten om de oorlog even te vergeten.
Gevaarlijk was het soms wel, want de Duitsers hielden in de loop van de oorlog veel razzia's en een vol stadion leverde veel op. Gelukkig zaten er dankzij het verzet gaten in de acties van de Duitsers zodat men vaak al op de hoogte was wat er stond te gebeuren. Jongemannen die opgepakt konden worden doken dan onder en lieten zich niet zien bij sportevenementen.
Tot tegen de zomer van 1944 heeft alles zo goed en zo kwaad als dat ging doorgedraaid. Na de slag om Arnhem en de spoorwegstaking veranderde dat. Het gas en licht werd afgesloten en het openbare leven inclusief alle sportevenementen kwam stil te liggen tot na de oorlog.
Sportclubs in de gemeente Bloemendaal:
Bloemendaal Volksweerbaarheid Combinatie sinds 1902.
Nu bekend onder de afkorting BVC en door iedereen vrij vertaald als: Bloemendaalse Voetbal Club.
BMHC / BDHC / HCB
Bloemendaalse Mannen Hockey Club / Bloemendaalse Dames Hokey Club
( Dit is wel een mond vol maar zo was het tot 1973. daarna werd het HCB).
Haarlemsche Cricket Club HCC/ Bloemendaalse Cricket Club BCC
( De naamsverandering kwam in 1966)
Sportvereniging Vogelenzang
DE OORLOG EN DE SPORT IN DE GEMEENTE BLOEMENDAAL
Bloemendaal en de voetbalclub B.V.C:
1939/1940: In dit competitiejaar wordt een noodcompetitie afgewerkt. Alle sportverenigingen hadden last van de mobilisatie waardoor de elftallen niet compleet waren. De noodcompetitie werd afgewerkt met clubs uit de omgeving. Na de capitulatie werd voor het seizoen 1940/1941 weer een competitie opgestart.
26 april: De commandant van het 12-de Regiment Infanterie vordert twee voetbalvelden met kleedhuis op "Bleek en Berg" aan de Bergweg te Bloemendaal de thuisbasis van de BVC.
Het oude clubhuis van BVC aan de Bergweg te Bloemendaal links werd gevorderd. Rechts op de foto de boerderij "Bleek en Berg", die nog steeds bestaat
Naast de begraafplaats aan de Bergweg wordt een luchtdoelbatterij opgesteld, maar die heeft volgens overlevering nimmer een schot gelost.
Het seizoen 1940 - 1941 geeft weer een bijna normaal beeld te zien.
In dit voetbalseizoen speelde het eerste elftal tegen Den Helder. In de trein wordt een aantal spelers van het 1-ste gearresteerd wegens het dragen van een das met de clubkleuren oranje-wit en oranje werd door de Duitsers niet erg gewaardeerd en geassocieerd met het Koningshuis, dus werd dit gezien als provocerend gedrag. Een aantal bestuursleden zijn toen ingevallen om de wedstrijd toch door te laten gaan. Het hele insident liep met een sisser af.
(interview uit het boek 100 jaar B.V.C Bloemendaal met Wim Haye)
Geen Joden meer in de sport!
Joodse inwoners worden uit het openbare leven geweerd en dat betekende ook, dat zij geen lid meer mochten zijn van een sportclub. Tot 15 augustus van dit jaar hadden zij de tijd zich te laten registreren. Ook in de voetbalwereld waren joden niet meer welkom.
De Duitsers controleerden de sportclubs.
Het seizoen 1941 - 1942
1942: De Bloemendaalse Voetbal Club bestaat 40 jaar. Reden voor een feestje. Oorlog of niet het werd op grootse wijze gevierd.
Tijdens een wedstrijd tegen het IJmuidense VVB klonk het luchtalarm en werd de haven grondig gebombardeerd. De jongens hadden de schrik van hun leven omdat zij dachten, dat het gericht was op de naast het veld gelegen Hoogovens.
(uit het boek 100 jaar BVC Bloemendaal: interview met Wim Haye)
Het seizoen 1942 - 1943
Nog geen gegevens in ons bezit.
Het seizoen 1943 - 1944
In 1944 ging het allemaal anders. Daar het Bloemendaalveld direct achter de duinen lag meenden de Duitsers, dat het veld maar deel moest gaan uitmaken van de Atlantikwall. Er werden grote palen in de grond geslagen en dat gebeurde niet alleen bij de voetbal maar ook bij de hocky en de cricket. Men was bang voor het landen van vliegtuigen en parachutisten. BVC Bloemendaal werd onder gebracht bij EDO
Juli 1944: De Duitse Wehrmacht vordert bij de gemeente Bloemendaal 40.000 m2 graszoden voor eigen voorziening. Voor de gemeente betekend dit dat parken, plantsoenen en sportvelden worden ontzood. Na wat nog over was gebleven van de voetbal competie was uitgespeeld vorderde de Duitse Wehrmacht graszoden.
Op het terrein van de voetbalclub BVC werd maar liefst 8000 m2 graszoden gestoken ten behoeve van de Duitse Wehrmacht.
In het seizoen 1944 - 1945 lag alles stil. Het was te gevaarlijk. Pas na de bevrijding kwam de club weer in actie en ging men de schade aan gebouwen en terreinen herstellen. Daarnaast ging men aan de slag voor het seizoen 1945-1946.
ALGEMEEN:
29 juli 1944: De Duitse Wehrmacht vordert de grasmat van de sportvelden van het Kennemer Lyceum. De fa. A. Trouwborst uit Oudekerk a/d IJssel verwijdert 9000 m2
BLOEMENDAAL en de H O C K E Y
1939 / 1940:
Aanvankelijk was er een normale competie hoewel de club wel werd geconfronteerd met de mobilisatie van dat jaar. Voor de tweede keer in het bestaan van de club werd overgeschakeld op een nood-competie. In de mei-dagen waren tientallen jongemannen opgeroepen militaire dienst. De hocky-gebeuren lag stil. Een reserve-officier sneuvelde in Dordrecht en de ander raakte gewond bij de Grebberberg maar overleefde het.
In Bloemendaal was hockey naast voetbal toonagevend. BMHC voor de heren en BDHC voor de dames waren een begrip. Toen de oorlog uitbrak was er eerst zoals reeds gemeld een stop en daarna een noodcompetities. De Duitser hadden niet veel op met een sport die overgewaaid was uit Engeland en al die Engels termen die werden gebruikt.
Oktober 1940:
Er werd in het seizoen 1940/1941 weer een complete competie gespeeld. In het Bondsblad Hockeysport verscheen een artikel waarin een zeke V.J.B. enkele suggesties gaf voor het vervangen van veel voorkomende Engelse termen en woorden. Hier enkele voorbeelden: de stick moest vervangen worden door stok-op, de push kon vervangen worden door stootslag, en bully voor nekslag.
Toppunt van Germanisering was de vervanger voor het woord hockey, dat moest kromstok worden. De bezetter was minder fanatiek dan zijn Nederlandse handlangers en het feest ging niet door.
Gras maaien:
Doordat er geen benzine meer was moest de grasmaaimachine en de wals getrokken worden door een paard. Groundsmen Jaap Termaat liep er achter en legde vele kilometers per dag af, maar het veld bleef dankzij zijn inzet bespeelbaar.
De in Nederland gefabriceerde sticks waren van uitermate slechte kwaliteit en de ballen zo hard als steen. Er ontstond een levendige ruilhandel in shirts, schoenen. sticks en ballen.
Het seizoen 1940/1941 werd afgesloten en BMHC had niets bijzonders gepresenteerd.
Het jaar 1941 / 1942
Hierover zijn geen bijzonderheden bekend alleen dat de competie normaal doorgang vond. Er werd door de bezetter nog niets in de weg gelegd. De jeugd deed het goed en dat getuigd de onderstaande foto.
Het 7-de elftal van BMHC 4-de klas wordt kampioen in 1941.
vlnr. eerste rij: Bertie Dekken, Jan Jonkman, Bob van Waveren.
midden:Tijs Vollen, Richard Rakusen, Heinz Tillmans.
boven: Tom de Booii, Henkie Bouwman, Ronnie Huyser, Tom aberson
en Volkert de Groot.
Het jaar 1942
In het seizoen 1942 / 1943 werd er nog een normale competitie gespeeld. Alleen zag het er bij het uitspelen anders uit dan bij een thuiswedstrijd. Door de steeds op grotere schaal gehouden razzia's dorsten vele spelers niet meer van huis of waren al ondergedoken, daar zij niet voor de Duitsers wilden werken. De club hield de moed er in. Ondanks de maatregelen van de bezetter, die in feite de opstelling bepaalde ging het clubleven zowel legaal als illegaal gewoon door.
Piet Gunning en Nol Stucer namen in dit jaar afscheid van hun elftal. Bij het afscheid werden zulke hartelijke woorden gesproken, dat beide heren na de oorlog zouden terugkeren in het Eerste. Piet werd voorzitter en Cor secretaris, Hans Reus vertrok kort na zijn vrienden en wist Engeland te bereiken samen met zijn broers Jan en Hein en de broers Esser, onder wie Dick de vermaarde hockeyer. Ook Hans Reus keerde terug in BMHC1.
Tijdens de oorlog werd een regionale noodcompetitie ingevoerd. De wedstrijd BDHC-RW was daar een onderdeel van. Deze kleurige prent geeft de wedstrijd weer. (1942)
Het jaar 1943
De oorlog nam in heftigheid toe. met een noodcompetie werd getrcht nog enigszins door tespelen, maar dat werd steeds moeilijker. Ondanks dat werden er clandistiene danspartijen gehouden in het clubhuis en stond men op de uitkijk voor verdachte personen om tijdig alarm te slaan.
Het jaar 1944
De hockeysport kwam helemaal stil te liggen. De razzia's waren daar de oorzaak van. Voor de voedselvoorziening werd het derde veld achter Hotel Zomerzorg beschikbaar gesteld. Het vierde werd door de Wehrmacht gebruikt om geschut in stelling te brengen. Het clubhuis werd verzamelplaats voor radio's. honderden toestellen werden daar ingeleverd. Met hulp van Jaap Termaat verdwenen de beste toestellen naar de vliering en konden na de oorlog weer teruggegeven worden aan de eigenaars.
Op last van de bezetter werden op onderlinge afstand van 15 meter houten palen in de hockeyvelden gepland met koperdraden aan elkaar verbonden om landingen van geallieerde vliegtuigen tegen te gaan. Cees de Jong weet nog te vertellen dat op Hemelvaartdag 1944 het clubhuis werd gevorderd door de Duitsers om er materiaal op te slaan. In een uur tijd wisten enkele leden alles wat nog los te maken viel uit het clubhuis te verwijderen, zodat er van het meubilair niet veel verloren is gegaan.
Het jaar 1945
In april 1945 was er een bombardement op de Duinwijckweg. Er vielen negen doden (zie jaartal 1945 - 2). Het clubhuis werd beschadigd maar kon toch nog onderdak bieden aan 2 gezinnen. De grasmat was niet door de Duitsers weggehaald om als camouflagemateriaal te dienen zoals dit bij BVC was gebeurd. En de anti-parapalen in de velden hoefden niet meer te worden weggehaald, want daar hadden de bewoners van Bloemendaal al voor gezorgd en de palen verdwenen in de noodkachels.
Na de oorlog bleek dat sommige leden niet meer zouden terugkeren. Sommige waren bezweken in de concentratiekampen ewn gevangenissenen sommige gefusilleerd. Veel gezinnen uit van de hockeyclub hebben joodse mensen onderdak geboden, anderen weer zaten in het verzet.
Zodra de capitulatie getekend was werd alles in het werk gesteld het clubhuis en de terreinen weer in orde te krijgen voor het nieuwe hockeyseizoen. In het najaar van 1945 kwam de competitie weer opgang en kon men aan de toekomst gaan werken. De oorlog was voorbij.
De gegevens zijn afkomstig uit het boek "Hockeyclub Bloemendaal 1895 - 1995".
Met dank voor het gebruik mogen maken van deze informatie.
BLOEMENDAAL en de CRICKETCLUB:
In Bloemendaal speelde HCC Haarlem welke naam in 1966 zou wijzigen in BCC ofwel de Bloemendaalse Cricket Club.
Het jaar 1940
10 mei 1940: Voor deze dag stond de Jaarlijkse Algemene Ledenvergadering gepland, maar door het uitbreken van de oorlog ging dat niet door. Op een later tijdstip werd de vergadering alsnog gehouden waarbij de secretaris begon met de woorden: "Met grote dankbaarheid mogen wij memoreren, dat alle leden van onze vereniging, die voor Vaderland en Vorstin streden, allen ongedeerd uit de strijd zijn teruggekeerd".
Na de capitulatie van 15 mei werd er weer gewoon gecricket.
Juni 1940 begonnen vijf Haarlemse elftallen aan een noodcompetitie. De negende "Oehoe-tour" werd gehouden, maar wel wat dichter bij huis. Gezien de oorlogstoestand wilde men binnen 24 uur thuis kunnen zijn. Het werd geen Venlo en Enschede, maar Utrecht, Bilthoven en Hilversum.
In augustus 1940 werd de "Ruine Tour" naar Nijmegen georganiseerd met daverend succes.
RCH-Bloemendaal (BCC) op het veld van het Kennemer Lyceum in 1940. Staand vlnr: Jo Kesting, Jabn Roozen, Van Loon, Jan Beijk (Bloemendaal), La Brunt (RCH), Jan Paape (RCH), neef van Van Musscher, Gerard Van Musscher (RCH), 4x NN. Zittend vlnr: NN (RCH), Wibo van der Werf (Bloemendaal), Hein Beijk (Bloemendaal), Tinus Kamoen (RCH), NN (RCH), Bart Huisman, NN
Het seizoen was zeer gezellig ondanks het uitbreken van de oorlog, maar wij eindigde onderaan in de HCB met 2 punten. Het "jonge" Vijfde bleef in de middenmoot.
Het jaar 1941
Ledenverloop bij de club. Zoals bij elke club is er wel eens ledenverloop, maar deze keer was er voor een groep een uitzondering waar men niet rauwig om was: De NSB-leden en hun aanhang die voor de oorlog nog glimlachend getolereerd werden begrepen dat de club hen niet meer verdroeg. Joop Voogd schreef daarover later in zijn jaarverslag: "dat er veel bedankjes waren, maar dat niet alle bedankjes werden betreurd".
April 1941 verscheen er een korte mededeling in het clubblad "De Roodbroek", dat Harry Peschar tijdelijk afwezig was. Verdere mededelingen werden daaromtrent niet gedaan.
Augustus 1941verscheen voorlopig de laatste "Roodbroek" i.v.m papierschaarste.
19 augustus 1941 noteerde de penningmeester een uitgave voor een bloemstukje voor Peschar wegens ontslag uit de Polizeigefangnis Scheveningen en stond er in De Roodbroek vermeld dat Harry Peschar weer in ons midden was. Een paar dagen later speelde hij weer cricket om naar eigen zeggen zijn frustraties kwijt te raken.
In de zomer werd veel gecricket. Het eerste heeft 12 wedstrijden gespeeld en vijf gewonnen. Het tweede werd net geen kampioen. Het Derde was goed maar eindigde als tweede achter RCH.
HET JAAR 1942
9 mei 1942 werd het contract met de gemeente Bloemendaal getekend en verhuisde de club naar de Donkerelaan, waar zij heden ten dagen nog gevestigd zijn.
Ondanks de schaarste werd er dit jaar weer een "Oehoe-tour" gehouden en dat kon door bijeengesprokklede benzinebonnen en het beschikbaar stellen van auto's door de fa. Hartog. Zelf moest men meenemen: vooraf een betaling van fl. 19,00 pp + vleesbonnen, aardappelbonnen, broodbonnen, gort- en meelbonnen, een boterbon, een jambon, plus 100 gr. suiker in natura.
De bekende benzine-bonnen. En al had je er genoeg van om te rijden dan nog moest je een "benehmigung" (vergunning voor particulier gebruik) hebben om te mogen rijden.
Ook de "Ruine Tour" ging door en werd tussen 10 en 15 augustus gehouden. Het was een groot feest in Deventer, Arnhem en vooral Nijmegen.
Wegens benzineschaarste reden er op zondag geen autobussen meer en dus reisde het Eerste met paard en wagen vanaf station Utrecht naar het veld van Kampong. Kosten fl. 4,00
Het was een matig seizoen en wij werden 10-de van de dertien teams. Het Tweede speelde goed en won 7 van de 11 matches waardoor zij tweede werden. Het jeugd cricket op woensdag was een groot succes.
Het jaar 1943
In de winter van 1942 / 1943 werd Kleefstra gevangengenomen door de Duitse bezetter. Joop Voogd was "wegens "bijzondere" tijdsomstandigheden enige tijd niet beschikbaar voor het bestuur.
8 mei 1943: Voor deze datum stond de Algemene Ledenvergadering gepland, maar wegens een "samenscholingsverbod" wat ook gold voor vergaderingen ging deze niet door.
8 juni 1943: Het "samenscholingsverbod" is opgeheven en de algemeen Ledenvergadering vindt alsnog plaats. Kleefstra en Voogd waren inmiddels weer veilig teruggekeerd, maar i.v.m de onzekere tijden werd het bestuur uitgebreid met W. Schornagel als assistent-secretaris en P. Goossens als commissaris.
Het team van HCC. mogelijk komen de namen er nog bij.
Dit jaar was er ook weer de "Ruïne-tour", maar helaas zonder bezoek aan Nijmegen. Gelderland was tot verboden gebied verklaard.
In het Jaarverslag schreef assistent-secretaris Schornagel"Slechts 2 mensen verlieten ons door arbeid in den vreemde". De overige bevolkten zaterdag en zondag ons mooie veld aan de Donkerelaan. Mogen wij volgend jaar wederom in ons vrije Vaderland mogen spelen zoals wi dat vroeger gewend waren.
Het jaar 1943 sloot af met: Het Eerste speelde 12 wedstrijden, vier gewonnen, twee gelijk en 6 verloren. In het eindresultaat werden zij 7-de van de dertien en dat was netjes voor Bloemendaal. Het Tweede had wederom een goed jaar en eindigde op de derde plaats in ranglijst. Het hoogtepunt van het seizoen was, dat de aspiranten kampioen werden in de jeugdcompetities. Van de acht wedstrijden wonnen zij er zes.
HET JAAR 1944
In het voorjaar van 1944 begonnen 95 leden gesteund door 40 donateurs aan een nieuw cricketseizoen met zes elftallen. Er kwam een eerste jaargang van het eigen clubblad "De Koepel" dat bestond uit 3 gestencilde foliovellen eenzijdig bedrukt in april onder redactie van W. Schornagel, P. Goossens en j. Voogd jr.
De nummers twee, drie en vier zijn mooi gedrukt.Nummer vijf verschijnt op stencel en nummer zes voor de maand september zou pas uitkomen in mei 1945.
Er komt bericht van vader en zoon Healy: 'oude' Bert is dank zij het rode Kruis in Engeland terecht gekomen. 'jonge' Bert zit gevangen in een interneringskamp in Duitsland en beide schrijven 'dat zij het nog steeds goed maken'' .
12 juni 1944 werd het veld gevorderd door de Ortskommandantur als weide grond voor paarden.
29 juni 1944 wordt het in beslag genomen veld weer opgeheven. Kort daarna stond het veld plotseling vol met manshoge zware, puntige palen, onderling verbonden met koperdraad, om te voorkomen dat geallieerde vliegtuigen of parachutisten aan de Donkerelaan zouden landen. Het koperdraad was al snel verdwenen en toen de Duitse commandant liet merken het eventueel verdwijnen van een aantal, vooral rond de pitch staande zg. 'Rommel-asperges', niet te zullen opmerken, werd er tussen de resterende palen soor toch weer gecricket.
Foto van de houtenpalen op het sportveld ook wel "Rommel-asperges"genoemd.
Een foto uit 1944 van het Rood-Wit cricketteam een geduchte tegenstander van HCC/BCC ook heden ten dagen nog. Wie kent deze heren?
In het laatste hele oorlogsjaar werden tussen de clubs onderling wedstrijden georganiseerd. De competies kwam na de bevrijding weer op gang.
Het jaar 1945
27 april 1945 Tijdens de bestuursvergadering werd besloten nog even te wachten betreffende de opstart van het seizoen. Er heerst de mening, dat de geallieerde autoriteiten het idee voorstaan om zoveel mogelijk na de bevrijding de sporten weer te gaan beoefenen in de vorm als dit op dat moment mogelijk is.
11 mei 1945 is er een bestuursvergadering in vredestijd. Penningmeester Roggeband was verhinderd vanwege zijn dienst verband bij de Binnenlandse Strijdkrachten. De toestand van het veld scheen mee te vallen, maar men wacht nog op toestemming het veld te mogen betreden en te beginnen met opruimen en schoonmaken.
19 mei 1945 wordt bekend gemaakt dat er van de gemeente een blanco volmacht was ontvangen met betrekking tot het veld, dat echter door de Canadezen in beslag was genomen. Tenslotte werd toestemming gegeven op de zaterdag en de zondag de gehele dag te mogen cricketen. Gelukkig zorgden de Canadezen voor het maaien want zij hadden benzine.
Parade op het Cricketveld in mei 1945
De Cricketclub was de oorlogjaren betrekkelijk goed doorgekomen. Het leden aantal was gegroeid en er waren weinig tot geen slachtoffers onder de leden gevallen. Maanden later bleek helaas wel, dat Piet Tekelenburg, Jim Schotsman en Frits Lamp in Japanse interneringskampen waren overleden, terwijl kort na de oorlog Piet de Lugt, in militaire dienst na een lange onderduikperiode, door een ernstig ongeluk om het leven kwam.
Voor volledige informatie over geschiedenis van de Bloemendaalse Cricket Club kunt u kijken op: www.ccbloemendaal.nl
Vogelenzang en de voetbalclub
ALGEMENE INFORMATIE OVER SPORT IN DE OORLOG
SKIEN IN DE DUINEN
1940:
Het was een barre winter maar voor de sneeuwliefhebbers uniek. In de duinen werd geski-d.
Zelfs wedstrijden werden er georganiseerd. Vrijwel direct na de bezetting werden de duinen tot spergebied verklaard en mocht er niemand meer in.
WIELERWEDSTRIJDEN
Start fietswedstrijd op het kopje van Aerdenhout april 1944
Er is volop belangstelling voor dit buurt-sport gebeuren.
ZWEMWEDSTRIJDEN
9 jui 1940: In "Stoop's bad" werden op deze dag zwemwedstrijden gehouden en gecollecteerd ten bate van de slachtoffers van het bombardement op Rotterdam van 14 mei jl.
Enkele zwemsters die mee deden aan de bovengenoemde wedstrijden.
Een collecttante haald geld op.
17 september 1944: Het bekende Stoops Bad waar men in oorlogstijd toch noch enige sportiviteit kon ontplooien wordt heden gesloten. Het staat zelfs op de lijst om gesloopt te worden samen met het Kennemer Lyceum in het kader van de Tankgracht aanleg en de Atlanticwall. Zover is het niet gekomen.
ALGEMEEN:
Door de staking bij alle openbaarvervoer komt het openbare leven tot stilstand en dat gold ook voor de sport. Bovendien werd Bloemendaal-dorp geevacueerd en tot spergebied verklaard. Gebruikmaken van sportvelden was verboden.
Eind 1944 keerden de bewoners naar Bloemendaal-dorp terug. Men ging ook polshoogte nemen hoe de sportvelden erbij lagen, maar veel kon men niet doen en was het afwachten tot de oorlog voorbij zou zijn.
5 MEI 1945
Schade aan de sportvelden. Ook de "Rommel-asperges"staan nog op de speelvelden met koperdraad verbonden.
HET JAAR 1945 na 5 mei
Direkt na de bevrijding nemen alle sportverenigingen de schade op die hun terreinen en gebouwen hebben opgelopen. De overal geplaatste "Rommel-asperges" om te voorkomen dat er vliegtuigen zouden landen worden van alle sportvelden verwijderd en belanden in de kachel. Ook wordt er weer hard gewerkt aan de competies. Gedurende de zomer zijn er diverse sportieve wedstrijden op elk sportgebied tegen de Canadezen.
19 - 20 september: Op het gemeentelijk sportveld aan de Vinkenbaan te Bloemendaal wordt een tweedaagse cricketwedstrijd gehouden tussen een Nederlands Elftal en een Elftal van de Royal Air Force. De belangstelling was zeer groot.
Aan het tot stand komen van deze site hebben meegewerkt:
Gerard Metselaar (Bloemendaal) BVC
Gijs de Jong (Bloemendaal). HCB
Eeuwboek (Bloemendaalse Cricket Club BCC)
Heeft u nog vragen of informatie over deze site, mail dan naar:
Ga terug naar Dagelijksleven. Klik hier op dagelijks leven